Last van een liesblessure?
Een liesblessure is heel vervelend en liesblessures komen veel voor. Ongeveer 4-19% van de voetballers ontwikkelt gedurende een seizoen liesklachten waarvoor behandeling nodig is.
Liesblessure; een lastige diagnose
Een liesblessure is heel vervelend en liesblessures komen veel voor. Ongeveer 4-19% van de voetballers ontwikkelt gedurende een seizoen liesklachten waarvoor behandeling nodig is. De behandeling duurt over het algemeen lang en herhaling van de klachten komt veelvuldig voor. Het is dus een lastige blessure en een goede diagnose stellen is vaak moeilijk. Waarom?
Anatomie
De anatomie van de lies is zeer complex. Er zijn veel structuren (spieren, pezen, banden, gewrichten) die de klachten kunnen veroorzaken. Anatomie boeken laten afgescheiden anatomie zien, dit is echter niet zo. Zoals het onderstaande plaatje ook laat zien. De structuren smelten veelal samen. Hetgeen ook het lichamelijk onderzoek lastig maakt.
Er kunnen dus vele structuren leiden tot liesklachten zoals slijmbeursen, heupafwijkingen, inklemming van zenuwen, (vermoeidheids)breuken, peesproblemen, spierproblemen (lies, bovenbeen, buik), rugklachten, bekkenproblematiek, urineweg, buikklachten en klachten aan de voortplantingsorganen. De beschrijving liesklachten is dus net zo vaag als alle knieklachten omschrijven als "knieklachten".
Echter de 33 verschillende diagnostische termen die worden gebruikt voor liesklachten dragen ook niet bij aan een duidelijker beeld voor de sporter en de behandelaar (Weir 2015). Om deze reden is in november 2014 de ‘Doha agreement meeting’ georganiseerd. Tijdens deze bijeenkomst hebben experts unaniem besloten om liesblessures voortaan in vaste categorieën in te delen.
Het doel van deze benadering is een eenduidige terminologie hanteren, zodat de sportzorgverleners onderling dezelfde taal spreken. Als de diagnose voor de sporter duidelijk is, zal dit leiden tot minder verwarring, ‘medical shopping’ en een concreter behandelplan.
3 groepen
De liesklachten worden ingedeeld in drie groepen.
1) Gedefinieerde entiteiten"; daartoe behoren:
2) Heup gerelateerd, daartoe behoren (6%):
3) Overig (0%), daaronder vallen;
Behandeling
De behandeling van langdurige liesblessures is nogal eens teleurstellend. Een ander probleem is de kwaliteit van het wetenschappelijk onderzoek op dit gebied. Recent bleek dat slechts 6% van de onderzoeken naar behandeleffecten van liesblessures bij sporters van voldoende kwaliteit was. Er bestond ook een significant verband tussen de kwaliteit van het onderzoek en het, door het onderzoek gerapporteerde, resultaat. Des te lager de studiekwaliteit, des te beter het resultaat (Weir).
Voor adductorgerelateerde klachten is er gemiddelde bewijskracht voor actieve oefentherapie bestaande uit versterking van de adductoren en abdominale spieren in combinatie met coördinatie oefeningen. Daarnaast kwam naar voren dat een multimodale behandeling, bestaande uit een specifieke manuele adductoren rekbehandeling (Van den Akker methode) en een geleidelijke terugkeer in sport, bovenop een rekoefenprogramma, leidt tot een snellere terugkeer in sport.
Heeft u vragen betreft Liesblessures? Neem gerust contact op!
